Pazar gunleri hariç istinasız her sabah bu cümleyi duymak istedim...Sevimsiz sabahlar...tek aşkım geceler..sabahları uyanmaktan daha büyük bir işkence modeli yok sanırım bu hayatta...uyan,buz gibi su ile yüzünü yıka,aksamdan usendigin icin"sabah ütülerim"diye dusundugun ancak ütü vaktini uykuya degistigin icin giyecek bir seyler arama,acele ile arabaya bin,o lanet trafik...yazarken bile yoruluyorum....
Madem kimse bana "bu sabah işe gelme arkadas"demeyecek,bari o herseyi cok bilen bilim insanları ışınlanmayı bulsunlar,en azından yarım saat daha kullanırım tembellik hakkımı..
Tembellik hakkı demişken..hayattaki en büyük lüksüm...32 yıldır dibine kadar kullandıgım,asla yedirmeyeceğim hakkım...
Akıllıyım,yetenekliyim ama sadece canımın istedigi zamanlarda...Canımın istemedigi zamanlarda bu aklımı ve yeteneğimi bahane bulmakta kullanıyorum ve çoğu zaman da çok başarılı oluyorum.
Aslında daha yazılacak bir sürü hikayem var ancak ;
Üşeniyorum...öyle ise yarın...;))

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.