son defa...

insanların hiçbir zaman gerçekleşmeyecek dilekleri, istekleri, hayalleri. son defa görsem seni, kaybolsam yüzünde diyor ya emre aydın, biliyor asla olmayacağını ama diyor işte. son defa şöyle olsa, son defa böyle olsa…
insanın olmayacağını bile bile istemekten vazgeçemeyecekleri için kurduğu cümlelerin ilk kelimesi. bu tür duygusuz tanımlardan midem bulanıyor. son defa> hayal kırıklığı işte, son defa> yakarış, son defa> yalvarış, son defa> gözyaşı, son defa> pişmanlık, son defa> çaresizlik, son defa> umut biraz, öyle ya belki olur kimbilir…

nasıl üzer beni, eski sevgililerin birbirini kandırması; iyiyim, hep aynı şeyler işte, bildiğin gibi… inananlar var mıdır diye hep merak etmişimdir. gülümsemek elmacık kemiklerini kasarak ağzını iki yana açmaktır değil mi?
son defa kaybedilmiş bir şeyi geri istemektir, olmayacağını bilmenin yarattığı çaresizlikle son defa denir. olmayacaktır evet çünkü her ne kadar birileri geri dönse de terk edilmiş bir yer hep terk edilmiştir. asla hiç terk edilmemiş olmaz.
ve gülümsemek elmacık kemiklerini kasarak ağzını iki yana açmak değildir.....http://www.youtube.com/watch?v=wIjFFqjw1AY
inan pek yeni bir şey yok.
biraz yaşlandım tabi
seyrekleşti biraz saçlarım....
bir bitmeyen gece bıraktın
ve üç nokta düşürdün
belli etmedim ben pek, tenhalaştım
son defa görsem seni
kaybolsam yüzünde
son defa yenilsem sana
son defa benim olsan
uyansam yanında...