öylesine..

kaybettim seni...farkindayim. siradanliklarin icinden kurtulmustum oysa seninle.
simdi bakiyorum da siradanliklar esir almis bizi.
carcabuk bitip tukenen heyecanların icinde...

zordur severken ayrılmak...
herhangi bir seyden, yasadiginiz sehirden,
oturdugumuz evden,sevgilinizden, isinizden…
bir agac dusunun; budadiniz, suladiniz, ilacladiniz;
yaprak dokusunu,cicek acisini izlediniz.
sonra, o agacin artik sizin olmadigini soyledi birileri. iciniz yanar.
kimselere emanet edemezsiniz.
cunku, bu "sevgi"dir, "ask"tir. agac siz, siz agac olmussunuzdur.
ayrılık zordur. artik size ihtiyac duyulmayacak olmasi ise en agiridir.
bunu sindirmek ise hic kolay degildir.
"askim, bir tanem, canim, hayatim, sevgilim" her ne iseniz, artik degilsinizdir.
dun yani basinizdayken, bugun artik yoktur.
sizden kimsenin bekledigi bir sey kalmamistir.
neyi ne kadar bildiginiz, neler becerebildiginiz kimsenin umurunda degildir.
bu dunyada yalniz bedeniniz kalmistir, ruhunuz ise kimselerin bilmedigi yerlerde…

unutmak icin aksamlari erkenden yatarsiniz.
yatakta uyumak icin verdiginiz savas onu unutmak icin
verdiginiz savasa yenik duser.
unutamazsiniz. aklinizi yitirme noktasina da gelseniz, unutamazsiniz...
derken eliniz telefon a gider; isimler arasinda dolasirken tuslarsiniz numaralari…
icinizde bir ses yankilanir; "nasıl hissediyorsan öyle davran "…

pehhhhhhhh…

sonra aninda vazgecersiniz,
paketteki son sigarayı da icip dusunursunuz;
 hakikaten ne kadar da zormus ayrılmak...zorunda kalmak....