-hala yalnız mısın? -sadece özgür…

-hala yalnız mısın?
-sadece özgür…
-peki mutsuz?
-sadece alışmış…
-peki ya aşık?
-sadece eksik… peki ya sen… hala bekliyor musun?
-beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız…
-peki ya umut?
-umut şimdi hiç görmeyen birine gök kuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız.....

insanın tüm hayatının film şeridi gibi gözlerinin önünden geçmesine neden olan şarkı. insanı yerle bir ediyor, donup kalıyorsunuz. beklemek öyle bir duygu ki, beklediğiniz kişinin hiç gelmeyeceğini bilseniz bile beklettirir onu. beklemek üzerine günlerce, aylarca binlerce kelime dökülebilir dudaklarınızdan. 

'beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız…'

bilmiyorum bunun üzerine daha ne söylenebilir ki... 2. dakikada 'hala yalnız mısın?' diye başlayan diyalog sizi öyle bir yerden yakalıyor ki, olmuyor, canınızı acıtsa da dinliyorsunuz. durmadan tekrar tekrar dinliyorsunuz. kendinize işkence yapmakla eşdeğer...

şarkı çalarken, gecenin karanlığında bir başınıza çalıp söylerken gözleri kapattırır bu şarkı, hayal ettirir, gök kuşağının sıcaklığındaki gülüşleri. hayal ettirir ruhu küçük bir çocuğun salıncakta sallanırken ittirildiğinde yükseğe çıkarken hissettiği yürek çarpıntısındaki özgürlüğü.

oysa karanlığa açılan gözler kimseyi görmez. ne bir güneş vardır, gök kuşağını oluşturacak; ne de bir el salıncakta sizi ittiren. defalarca dinlersiniz, defalarca hayal edebilmek için. 4 mevsim yağmurun olduğu coğrafyanızda kurak kalmış bedeniniz şarkıyla sulanmak ister. şarkı biter, siz de bitmişsinizdir. o zaman anlarsınız: herkes gidermiş.

hayatta bazı şeyler yarım kalmaya mahkumdur. bazı insanlar ruh ikizi denilen şeyi hiçbir zaman bulamaz, sadece buldu sanır ama kalın bir kumaşa atılmış basit bir teğel gibidir tutkuları, en zayıf anda birbirini tutan parçaları kopar.

evet ,herkes gider. O ; herkes saymışsa kendisini , sayar hale gelmisse gider. size bir suru sorular ve sorgulamalar bırakır . zaman gözetmeden, gunu geceye katan anlar bırakır.. herkes gider, kimse dur demez , bazen siz bile diyemezsiniz. anlatacaklariniz, kelimeleriniz bilmeyen birine varlığıni anlatmak denli imkansizlasir. bu yuzden diyaloglar monolog olur beyninizde... herkes gider....

işte bu şarkı, o kumaşta kalan iğne izleridir. nasıl ki o izlere her baktığında iğneyi düşünürsün, bu şarkıyı dinlemek de gidenleri düşündürür. "herkes gider evet.." diye mırıldanırsın kendi kendine..

gider.... bazen öyle bir gider ki, gitmemesi için hiç bir şey yapamazsın. bazen "gidiyorum ama döndürürsen gitmem" dercesine gider. bazen gitmez, o zaman ben gidiyorum dersin, giden sen olursun....

aslinda gitmesin diye ugrasilan herkes gider.degerini bilmeyip yuzune bakmadiginiz ama aslinda sizi mutlu etme ihtimali en yuksek olan insanlar da bi kosede sizi bekleyip harcanir....

+ hala bekliyor musun?
-beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız…
+peki ya umut?
-umut şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız.