Eyvallah Amirim !

eksiğinin farkında mısın sen?
neyin eksik neyin tam farkında mısın?
ben onunla beraber olmak falan istemiyorum,
onun sadece benim yanımda olması yetiyor....

Bazen.....

Bazen biter...daha yapacak bir sürü şey var zamnedersin beraber,gidecek bir sürü ülke...koskocaman hayallerin vardır aslında ve konuşacak,gülecek milyonlarca konu...Ama yine yaptığın tüm planlar patlar içinde....için paramparça olur,o bomba içinde patlamıştır...
Vaad vermekten ve bunları yerine getirememekten yorulmuş,bıkmışsındır...oysa o sözleri verirken hep gerçekleştirebileceğini düşünmüşsündür...bazen başkaları müdahildir hayatına ve sen bunu değiştiremeyecek kadar korkaksındır....

En Güzel Hikayem....

küserim ben ara ara öyle... zamanımın bol olduğu zamanlarda geçmişimi, geçiremediğim günleri düşünürüm. konuşmam kendi iç sesimle bile. 

şimdi olanlar şundan ibaret aslında; kuyruk sokumundan beyinciğine kadar ilerleyen bir sızı, arada kalbine uğrar, daha sonra da burun deliklerinden ateş, gözlerinden ise öfke olarak geri çıkar. aklının tutanakları bir bir kaybolduğunda, delirmeye meylettiğinde, kendi kelimelerine yabancı olmaya başladığında ne yaparsan yap olmuyor. olmaz. olmayacak da... karanlığı, öfkeyi, ızdırabı ve bunların yüzüne vurduğu sıcağı hissetmekten garip bir haz alıyorsun.

Ne kadar gitsen de uzağa...