sustukların büyür içinde....

- her nereye gidersen
kendinle yuzlesirken
kimse duymaz yalan soyle -

nerde oldugun cok mu onemli? aynisin; kacmaya calistigin her sey kadar gercek, icine saklandigin kabugun kadar yalansin iste. cok mu onemli neresinde durdugun? kendine bile mi yalan soyleyeceksin hala?

- terkettigin sehirler
yarim kalmis siirler
sustuklarin buyur icinde -

http://www.youtube.com/watch?v=t_eh_owdpe0http://www.youtube.com/watch?v=t_eh_owdpe0

"ne kadar uzaga kacabilirsen ordasin. terkettin de noldu? hangi siirinin sonuna nokta koyabildin gittikten sonra? hangi dizede doya doya aglayabildin? yazmayi bile unuttun, geriye hicbir sey birakmadin. senin oldugunu sandigin neyin varsa kaybettigini sandin ya hani, aslinda hic sahip olmadin..

sustukca kabuk bagladi sandin yaralarin; terkederken butun kabuklarini kopardin tekrar kanatmak uzere.."

büyür ve sonra alakasız birine, olmaması gereken bir yerde, son derece büyük bir şekilde patlar; veya muhatabın sustuklarının sebebidir ama patladığın şey o kadarda büyütülmeyecek bir şeydir. karşındaki anlam veremez buna. hiç susmamış olanların bileceği şey değildir malum.
konuyla alakasız biriyse eğer patladığın, ruh sağlığından şüphe duyacaktır ama yok seni bu patlama noktasına getiren kişiyse cevabı yanlış yerlerde arayacaktır. ruhuna bakmayı becerebilseydi zaten olmayacaktı hiçbiri.

-noldu ki şimdi? der.
-ne dedim ben?

işte bu soruyla birlikte kamera etrafında 360 derece döner. evet hakkaten ne demiştir?
kendine sorar sende anlayamazsın. nasıl bu hale geldi, bu kadar büyüdü?
çünkü sustuğun süre o kadar geniş bir zamana yayılmıştır ki sustukların neydi onu bile hatırlayamazsın bir süre. ama o hatırlayamadığın küçük küçük şeyler seni senden etmeye başlamıştır çoktan. düşmeye başladın bile. dibe vurman uzun sürmezse şanslısın.
bencil, ruhsuz ve boş gözlerle
karşımdasın yabancı halinle
bu ilk değil ama daha önce
bu son demen bu kadar koymamıştı niye

terkederken yanına al kara kaplı defterini
akıtırsın kaleminden son sözünü iki yüzünü

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür içinde

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür içinde

her nereye gidersen

neden durur masanın üstünde
bomboş bir kağıt sevdiğin kalemle
erken gelmeseydim
yazacakmıydın üstüne
bıraktığım yerde ama mutlu kal diye

terkederken yanına al kara kaplı defterini
akıtırsın kaleminden son sözünü iki yüzünü

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür içinde.

her nereye gidersen
kendinle yüzleşirken kimse duymaz yalan söyle
terkettiğin şehirler yarım kalmış şiirler
sustukların büyür içinde

her nereye gidersen
bencil ruhsuz ve boş gözlerle
karşımdasım yabancı halinle