"artık daha az seviyorum seni
unutur gibi, ölür gibi daha az.."
içimde bi' yerlerde, artık atılan topraklardan ötürü gizli kalmış hissiyatlara sahibim. "çok derin, derin... derin, derin, derin... derinlerimde ellerin..."
bütüne duyulan büyük bir hayranlık... ama, en çok da; "bir armağan gibi tanrı'dan bana... kış güneşinde altın kirpiklerin..."
ve evet; bilmesen de, görmesen de, duymasan da, anlamasan da, görmezden, duymazdan, anlamazdan gelsen de, "ben seni çok sevdim! ben seni çok sevdim!"
konuşmanın boşuna olduğunu düşündüğümden, "belki zordur anlaması sessizliğimden..."
ama, ortada tek bir gerçek var, o da; "ben seni çok sevdim! ben seni çok sevdim!"
en iyisi, beni gör ve "sen oku kelimeleri gözlerimden..."
http://www.youtube.com/watch?v=77VyCkh4siI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.