Unuttun mu beni

hiçbir şeye benzemeyen, isteğimiz dışında olan eylemdir     http://www.youtube.com/watch?v=UZTbOAlig50
unutulmak...

beklemek'ten sonra doğduğu için beklemenin kardeşidir. bu yüzden daha hırçın, daha çok çektiren bir yapısı vardır.
bekleme günlerinin kontenjanı dolduktan sonra devreye unutulmayı fark etmek girer.
insan dondurmanın erimiş kısmı gibi hisseder bir yanını. küçük düşer kendi gözünde, kendinde sorun aramaya koyulur.

unutulmak çok ağır bir şeydir. 
kantinde tost siparişi verip, unutulduğunda bile üzülen insan için; sevdiği herhangi biri tarafından unutulmak ona midesiz, ciğersiz kalmak kadar acı veririr.
unutulmak ayıp değildir de, unutan insanların ettiği adice bir ayıp vardır ortada.
siklerinin taşaklarına denk olmasından ötürü müdür, bilinmez.
bir kez olsun iyilik yapıp başını okşadığınız ya da ne bileyim ufak bi ekmek parçası verdiğiniz kedi, köpek bile sizin kokunuzu kolay kolay unutmazken; koskoca adamlar sizi arayıp sormayı, varlığınızı unutur ya; işte bu da unutulmanın güzel yanıdır aslında. onlar gibi olmamak iyidir, ne kadar kederlense de unutulanlar....

kendi kendine bilirsin ki aslında sana en çok bu koyar. her ne kadar etrafını önemsemez gibi dursan da bilirsin ki kaçınılmaz son seni bekler. bir zamanlar önemsediğin, onlar için vazgeçilmez olduğun insanlar seni belki bir şarkıda belki; o da belki bir görüntüde yalandan hatırlayacak ya da anımsayacak. işte sen bunu bildikçe anlayacaksın unutulduğunu ve kibirin o umursamazlığının zırhı ince ince delinmeye başlayacak. üzgünüm dostum er ya da geç gülen yüzler mutlu kalpler seni geride bırakacak.